Türkünün şöyle bir hikayesi var imiş.
1923 yılında Türkiye ile Yunanistan arasında bir nüfus mübadelesi gerçekleşiyor bildiğiniz üzere. Türkiye'de yaşayan Hristiyan Rumlar Yunanistan'a, Yunanistan'da yaşayan Müslüman Türkler ise Türkiye'ye göç etmek durumundadır.
Hikayenin baş kahramanı Sabri adında bir gençtir. Henüz 15 yaşındaki Sabri'nin sevdiği bir kız vardır. Çocuk yaştadırlar belki ama birbirlerine çok aşıklardır. Mübadele zamanı Sabri'nin sevdiği kızın kalbi doğup büyüdüğü toprakları terketmek zorunda olmayı kaldıramaz ve kız, Sabri'nin kollarında can verir.
Bu olay üzerine Sabri doğup büyüdüğü toprakları terketmeyi artık hiç istemez. Ama ailesinin zoru ile eski püskü bir gemiye bindirilir ve anavatana doğru yola çıkar.
Sabri o olaydan sonra bir daha konuşmaz. Hem vatanını hem sevdiğini geride bırakmanın acısı ile sadece susar. Yaklaşık 10 yıl sonra suskunluğu bozar ve bir türkü söyler.
"""Bir fırtına tuttu bizi, deryaya kardı
O bizim kavuşmalarımız a yarim, mahşere kaldı
O bizim kavuşmalarımız a yarim mahşere kaldı
Mapushanede yata yata, yanlarım çürüdü
Pencereden baka baka aa yarim, ela gözler süzüldü
Pencereden baka baka aa yarim, ela da gözler süzüldü"""
Bir Selanik türküsüdür. Tıpkı hikayesi gibi kesin olmamakla beraber, Atatürk'ün de en sevdiği türkülerden biri imiş. Benim de en sevdiğim türkülerden biridir ve ne zaman dinlesem aklıma Atatürk'ü getirir. Ruhun şad olsun paşam özlem ve hasretle, bir fırtına tuttu bizi deryaya kardı...
link