yaşanılan en absürt olay

az önce yaşadım, innnanılmaz saçma bir olaydı. annemle etkisinden yeni çıktık, gece gece kahkaha filan attık sokakta :d (çok da öyle komik değil ama, beklentiye gerek yok.) hikâyenın başı taa ilkokula uzanıyor. son sene sınıfa bi’ çocuk geldi. hoşlandım birazcık yeni çocuk havası filan, hatta adını da yazıyorum: Enes, o da benden hoşlanmış. en yakın arkadaşım filan da hoşlandı bu çocuktan, çalkantılı birtakım olaylar yaşandı. tam bir şeyler olacaktı kii 4+4+4 zırvası filan çıktı.(*) bir anda yollarımız ayrıldı. fakat aynı mahalledeniz; bu çocuk annemin elini filan öpmeye, kardeşimle basketbol oynamaya filan devam etti bir süre :d öyle de şey bi’ aşktı yani. amaaa hakkımda kötü şeyler söylediğini duymuştum bu olaylardan birkaç yıl sonra. gülümseyerek hatırlamama engel oluyordu tatliş çocukluk anılarımızı. tam iyi bitmedi yani. iyi bitse şeyolmazdı. anlayacaksınız.. neeeyse günümüze dönelim. az önce efendi efendi arabamı sürüyordum. sağdan bir araba geliyordu, yol verdim. adam önüme kırmayı tercih etti? iki üç salak hamle yaptı, ben de sola kaydım hafiften mecbur. sonra sağımdan çıkıp gitti neredeyse 4 şeritlik yolda. sol taraf BOMBOŞTU. neyse ben sürmeye devam ettim 3 saniye sonra dank etti. behlül delirmesi yaşayıp iki üç vurdum direksiyona. bir de o ara gecikmeli olarak -hafifçe, öyle öküz gibi uzun uzun değil, gayet nahifti.- KORNAYA BASTIM. KİMİN EVİNİN ÖNÜNDE BASTIM KORNAYA? KİM DIŞARDAYMIŞ O ARADA? KİMİNLE SALİSELİK GÖZ GÖZE GELDİM? çocukcağız da elini kaldırmış ben görmedim. annem şoke oldu. kornayı duymadı herhâlde “ bi’ adam bize el kaldırdı, tanıdık mı, niye kaldırdı bu?” diyor... dedim anneee, annee “adam değildi Enes’ti. elini mi kaldırdı??! rezil oldum çocuğa ya.. ” + birtakım ağlamalar zırlamalar. annem olayı anlık sindirip tesellisini de verdi hemen: ”ne olacak arkadaşça bir selamdı sadece ya..” hagshsdgshdjkd anlatınca o kadar komik olmadı ama komikti yaşarken. ilkokul aşkım gece 1’deki küfür kornamı ona, anamla birlikte verdiğim selam kornası sandı.. *: dayanamadım yazıcam burda da saçma bir olay yatıyor. bu çocuğun kendisinden 11 ay sonra doğan bir kız kardeşi vardı. aynı sınıftaydık yani. kız bir gün geldi bana dedi ki: “abim öğle arası sana çıkma teklifi edecek” ben dedim: “gitmem, ne gideceğim, etmesin” filan naz yapıyorum. neyse o ara da meb ya da sağlık bakanlığı, kim bilmiyorum, süt dağıtmaya karar vermişti okullarda. bazı hanımefendiler, beyefendiler içemiyorlardı mideleri bulanıyormuş. hoca artanları bana veriyordu ben eve götürüp içiyordum hagshdhdjkd neyyse. öğle arası oldu. benim heyecan zirvede. bir davet bekliyorum bir teklif bekliyorum. derken gele gele kara haber geldi. bilin bakalım kim sütten zehirlenmiş? evet maalesef.. :d benim litre litre eve götürüp içtiğim sütten zehirlenmiş çocuk. öyle yani. kaderimiz burada ayrıldı sanmıştım. ayrı dünyaların insanı olduğumuz çok açıktı. bugün de böyle saçma bir şekilde birleşti hagdhsgsjdk öyle :d bomboş yazı ya, üşenmedim yazdım valla. ilerde okuyup tekrar gülerim gibi ya. mimikleri kıpırdamayan arkaaşlardan da özür diliyorum. fakat ben böyle bir söz vermedim zaten hehe.