Acınası bir hayat yaşamanıza sebep olabilir.
Hissizleşmekle kardeştir.
Çürüdüğünüzü görür ama tepki veremezsiniz.
Kendinize acımaktan alakasız yerlerde ağlayasınız gelir. Basit bir iş yaparken gözleriniz dolar.
Nasıl hayatta kaldığınız hiç farketmez. Ne yediğinizin bir önemi yoktur. Zeytini poşetinden çıkarmadan yersiniz mesela. Yemeği tenceresinden. Midenizi bastıracak kadar ekmek. Ayakta duracak kadar su. Anneniz görse ağlar halinize.
Ne sağlığınız ne geleceğiniz. Kılınızı kıpırdatmazsınız kendiniz için.
Bu da bir nevi intihardır.
Saatlerdir midem bulanıyor mesela. Saatlerdir kıvranıyorum ama bana ne. Bunlar benden bağımsız şeylermiş gibi hissediyorum.
Başımda bir şişlik var yıllardır. Son zamanlarda büyüdü iyice. Galiba alınma vakti geldi. Acı da veriyor artık. Önceden böyle hissetmezdim kendisini.
Gitmiyorum hastaneye.
Almıyorum da ilaç. Çünkü bana ne.
Olacak olan olabilir.
Her gün daha kötü biri olmak bile sarsmaz sizi. Bu değişim bile kendinize getiremez.
Az önce ağzımdan bile isteye küfür çıktı mesela. Telefonum yere düştü diye. Bu kadar basit bir şey için küfrettim inanamadım kendime.
Daha hoyrat daha umursamaz daha kötü biri. Yanlışlara kafa atar gibi. Daha yok mu acıtmıyor bunlar der gibi.
Vitesi boşa alıp son sürat yokuş aşağı çuvallıyor gibi bir hayat yaşamanıza neden olabilir umursamamak.
Ama olursa olsun bana ne.