Hayatta beni merak etmesini istediğim tek kişi beni merak etmediğinde insana biraz koyuyor. Ama asıl başkaları beni merak edip nasıl olduğumu sormaya başladığında hissediyorum acısını. O kadar değersiz hissettirdi ki... "5 dakikası yok muydu bana ayıracak?" demeyi kesemiyorum kendi kendime. Arasa dese "nasıl oldun?" tüm dünyalar benim olacakken, böyle ufak şeyler tüm günümü güzelleştirecekken olmayınca o kadar düşüyor ki modum... Şu kısacık hayatta tüm zamanımı onunla geçirmek istemiştim. Sakin, dingin, insanın az olduğu bir hayat. Çok şey istemişim...