allah

Yardım et lan. Ne var yani, çok mu zor? Koskoca Allah'sın eline mi yapışacak? Bir el uzat, bir nefes aldır. Ne olur yani? Evrenin dengesi mi şaşacak, gezegenin ekseni mi kayacak? Bana yetiştiğinde neye yetişemeyecek neyi eksik bırakacaksın? Yardım et lütfen. Tamam biliyorum biliyorum ben de dahil herkesi nimetlendiriyorsun, hepimize hak ettiğimizden çok ihsanda bulunuyorsun falan filan. Tamam biliyorum dünyada benden çok daha zor durumda insanlar var onları da biliyorum. Ben torpil istemiyorum. Tamam biliyorum bana da çok yardımın dokundu zamanında çok defa fırsat verdin, çok defa nefes aldırdın hepsini elime yüzüme bulaştırdım vesaire. Tek bir sorum var sadece: Tanrım küs müyüz biz seninle? Talk to me pls. Hayır öyle bir durum varsa benim de bilmem gerekiyor bunu. Kimse kalmadı çünkü. Ne gidecek başka bir yer var şimdi ne de başka bir insan. Herkes öldü, herkes ölü. Her yer çöl. Bir sen bir ben kaldık başbaşa haberin olsun. Sen de küssen eğer, sen de terk ettiysen eğer buraları, benden umudunuz kestiysen eğer planlar değişir haberin olsun. En başa döndük yine. Yine o eski günlerdeki gibi yani. Bir sen bir de ben. Kainat içine çökmüş, toprak kurumuş, yıldızlar sönmüş, ikimizin ortasına tek bir kıvılcım çırpınıyor varlık namına başka hiçbir şey kalmamış. Yine eskisi gibi yani. Ama ben artık biliyorsun ki çok yorgunum ve yine biliyorsun ki epey ihtiyarladım. Eskisi gibi güzel değil bu. Ben bu yorgunlukla hiçbir şeyi yeniden inşa edemem gibi geliyor bana. Sana biraz kızgın olabilirim şu sıralar. Belki de kızmamam gerekiyor. Halbuki daha geçen gün uzun uzun konuştuk seninle. Defalarca kez teşekkür ettim. Birden nasıl da değiştin nankör herif diyorsundur kesin. Ama tam öyle değil bunu sen de biliyorsun. Biz iki kişiyiz ve birbirimizi biliriz ne de olsa. Biliyorsun ben sana hiç isyan etmedim. Belki senin istediğin gibi birisi olamadım hiçbir zaman ama sana hiç isyan etmedim. Belki bazen sitem ettim, bazen kırıldım ama seni hep sevdim. Başıma ne geldiyse tıpkı öğrettiğin gibi hepsini önce senden sonra nefsimden bildim. Seni dinledim, seni anlamaya çalıştım, seni işittim, sana itaat ettim. Seni gördüm. Yemin ediyorum seni hissettim, an geldi seni her zerremle birden anladım. Anlıyor musun beni? Ama artık anlamıyorum galiba. Eskisi gibi değil artık. Yorum kabiliyetimi kaybettim. Önce senin sesini sonra kendi sesimi sonra geriye kalan her şeyi kaybettim biliyorsun. Kaybolan insanların başına neler geliyor sen benden daha iyi biliyorsun. Kayboldum. Hiç ışık yok, karanlıkta el yordamıyla ilerlemeye çalışıyordum. Ellerim de kırıldı galiba geriye bir ayaklarım kaldı ki nereye gidiyorlar belli değil. Kaybolmuş insanlar için yürünebilecek her yolun amk. ​ Sürüden ayrılan koyunun hikayesi değil bu çünkü onun yolunu sen gösterirsin. Bu sürüsünü kaybeden kör bir çobanın hikayesi. Sana bir kez daha sinyal gönderiyorum, kayboldum imdat. Sen bana darılmazsın biliyorum. Beni terk de etmemişsindir kesin. Ama ben bu dünyadan sana dargın olarak gitmek istemiyorum biliyorsun. Ne tuhaf oluyor seninle konuşmak. Her şeyi biliyorsun ve ben sana bildiklerini tekrar anlatmaya çalışıyorum. Muhtemelen yanlış anlatıyorum ama sen eminim doğru anlıyorsundur. Benim senin gibi süper güçlerim yok yalnız biliyorsun değil mi? Ben bazen hiç anlamıyorum, çoğu zaman da yanlış anlıyorum. İbrahim'in sözleri geliyor aklıma. Hani ikimizin ortak kankası olan. "İyi bilin ki onlar benim düşmanımdır. Ancak alemlerin rabbi benim dostumdur. Beni yaratan da bana yolumu gösterecek olan da O'dur." Anlıyorsundur beni. Niyetimi, derdimi, dileğimi. Lütfen artık. Biliyorsun hep denedim, hep çabaladım, hep sınırlarımı inkar ettim ve ter döktüm her şey için her şey adına. Sen beni nimetlendirdin. Bana şefkat gösterdin. İyilik ve güzellik nasip ettin. Ama günün sonunda şimdi burada karşı karşıyayız yine. Niye peki? Bazen sınırlarımı genişletmek için kırbaçlandığımı düşünüyorum ama bazense benimle alay ettiğini, oyun oynadığını düşünüyorum. Öyle değil değil mi? Bu sen değilsin çünkü. Hikmet falan filan işte. Vardır illaki bir bildiğin ama lütfen bana da bildir çünkü epey çaresiz ve sessizim. Bak biliyorsun uçurumun kenarına kadar sürüklendim. Topuklarıma kadar dayandı bu uçurum. Ben atlamak istemiyorum, düşmek de istemiyorum. Ama tek bir fiskeye bakar durumdayım. Nolur itme beni. İmza: Seni hep seven, ama bir miktar kırgın olan eski bir dost