Dolu dolu baba diyemedim şu hayatta . Babayı baba yapan şey evladına içten bir şekilde “baba “ dedirtmek bence . Malı , mülkü olmasa da güçlü kolları olmalı babaların sizi sımsıkı saran . Gülen gözleri olmalı babaların sizi görünce ışıldayan . Belki o da babalık görmedi bilmiyorum ondandır belki bu yaptıkları ya da yapamadıkları .
Ve şu şiir her şeyin özeti:
Bazen yaralı bir kuş olursunuz ummadığınız bir kapıda
Gündüz kaçtığınız, gece sığındığınız dağınık bir yuvaya benzer.
Bazen hayat tüm çelişkisiyle vurur yumruğunu göğsünüze
Hayat en çok yalnızken yakalar kendi içinize olan o munis yolculuğunuzu
Kızdığınız şeye sevda duyarsınız bazen,
Gözlerinizde durur sevdanızın çelişkili korkusu
Bazen baba olmak geçer aklınızdan babanıza
Ne de olsa bütün babalar önce çocuktu…
Erdem Bayazıt