İnsanın sırtını yaslayabileceği, ne olursa olsun ona destek olan bir babasının olması o kadar güzel bir şeymiş ki. Evlenince anladım bunu. Eşimin ailesi her konuda yanımdalar, arkamdalar. Kendi babam mı? O yok işte, hiçbir zaman babalık yapmadı. İçimizde yara oldu hep o. Neyseki 25 yaşımda bir babaya kavuştum. O olmasa da olur artık.