Sevdiğim insanın vesikalık fotoğrafı...
Saçma olan fotoğraf değil, ben hayatın zorluklarıyla mücadele ederken ve aynı zamanda oradan oraya koşuştururken birden hayatıma girmesi ve aklınıza gelebilecek en büyük sorunların bile kendiliğinden çözülmesiydi saçma olan. Sanki bir melek aldım hayatıma, bir dokunuşuyla her şeyi düzeltmişti. İşte dedim ya her gece ettiğim dua kabul oldu sonunda. Taa ki 2 yıl sonraya kadar... Hayatımdan çıkmasıyla yine eski karanlığıma geri dönmem bir oldu. Ayrıldığımızdan bugüne 2 ay geçti ama hala daha o fotoğrafı cüzdanımdan çıkaramadım. Sanki bana hala güç veriyor, hayata umutlu bakmamı sağlıyor :)