küfürlü konuşan kadın

yeri gelince küfür etmek erdemdir benim gözümde. kimisi küfrü hak ediyor çünkü. sonuna kadar hem de. küçükken, dokuz, on yaşlarında bir oğlana küfür ettiğim için annemden tokat yemiştim. bi aile dostumuzun evindeydik. ev sahibinin kızı benden küçüktü, onla oynarken bu çocuk sürekli beni taciz eder, rahatsız ederdi. en son elledi beni. ben de yumruğu yapıştırdım. o zamanlar kick boksa giden bir kankam vardı. sen bu kafayla çok dayak yersin, bi iki şey öğreteyim de kendini koru diye yumruk atmayı öğretmişti de bi türlü göze denk getirmeyi öğrenemedim. neyse işte bu piçin kulağına denk geldi. bu da annesine söyledi. annesi de aaa oğluma ne vuruyorsun sen bakayım diye bana kızdı. senin oğlun beni elledi dedim. kadın güldü. nolmuş, gül gibi oğlan dedi. orda oğlu bile utandı da annesi utanmadı. senin oğlun piç kurusu dedim ona. aa aaa terbiyesiz, ne biçim kızsın sen dedi kadın bana. annem de bi tane yapıştırdı yüzüme. kızlar küfür etmez diye. o gün annemden de, o kadından da nefret etmiştim.