Zorlandığımda, her şey üst üste geldiğinde, hayat yıprattığında, enerjim tüklendiğinde biraz hızlı yol kat ettiğimi anlarım. 'Hayat yolunda hızlanmışım biraz duraklamam gerekir. ' diye düşünürüm. Nasıl mı ? Biraz kendimi dinleme, dinlenme dönemine girerim. Telefondan, insanlardan, olaylardan, düşüncelerden uzaklaşırım. Bikac gün kafa izni veririm kendime anlayacağınız. Çoğu şeyden UZAKLAŞARAK ciddi manada. Çekilirim kabuğuma. İlk 2 gün hiç düşünmem. 3. Gün ise,
-Eğer Uzaklasmamin nedeni bi sorunsa, çözüm ararım aklı selim bı şekilde.
-Eger ki sebep, üzücü olayların üst üste gelmesi ise, kendimin güçlü olduğunu ve bu dünyada ne olursa olsun dik durabilecegime inandırırım.
-enerjim bitmiş, yıpranmış ve tükenmişsem eğer, öncelikle çalıştığım, çabaladığım için teşekkür ederim, tebrik ederim. Tekrarına yüreklendiririm.
Bunların sonunda;
Her ne yaşadıysam yaşayayayım ( katlanılmaz şeyler de vardı.) Bu birkaç günlük uzaklaşmadan sonra tekrardan ayağa kalkıp devam edebildim. Daha güçlü bi şekilde ! Daha kendine inanarak.