Başlarda bi şişkinlik oluyor. O gelmeden şişkinliği geliyor. Sonra stresi, siniri, ağrısı, kavgası, alınganlığı, yanlış anlaması, hassaslığı, duygusallığı her şeyi geliyor. Peş peşe değil. Hepsi birden geliyor. Yükleniyorlar vücuduna. Hangi biriyle uğraşacağına şaşırıyorsun. Çoğu tartışmamı bu dönemde yaparım insanlar ile. Bahane değil tabi ama hakim olmaya çalışıyorum, elimden geleni yapmaya çalışıyorum ama sanki biri beni ele geçirmiş gibi oluyor. Beni tanıyanlar anlar hemen zaten hasta olduğumu veya olacağımı. Direkt sorarlar hatta. Üstelemezler, alttan alırlar sağ olsunlar.
Bir erkeğin bunu yaşamasını ben de isterdim. Birkaç yoruma denk geldim. Belki az da olsa anlayabilirler ruh halimizi. :)