İnsanların içi yüzünü bilmek lanet gibi bir şey. Bir tanıdığım vardı ve kendisi karakterindeki tüm şerefsizlikleri güzel güzel anlatırdı. Geçenlerde evlenmiş. Şimdi evlendiği an itibariyle bu huyundan vazgeçebilir mi gerçekten yani biliyorum ki fırsatını bulduğu ilk anda yine başkalarıyla da takılacak. Daha önce ciddi düşündüğü sevgilisine de bunu yapmıştı hem de aynı anda birden fazla kızla. Tabii ki kız da bunu hissetti ve ayrıldı. Beni öldürmekle tehdit etmeseydi ben artık dayanamayıp gidip kıza kanıtlarıyla anlatacaktım ama gerek de kalmadı. Yani bu kişinin kafası şöyle, benim yanımda biri cepte olsun sosyal ortamlarda yanımda garanti biri bulunsun elalem ne düzgün hayatı var falan diye konuşsun ama arada sanaldan birileriyle tanışıp buluşup takılayım. Gerçekten çok acı bir durum. Onun hayatındaki kız için acı. Benim daha tanıştığımda gördüğüm şerefsizliği o kız belki çoluk çocuğa karıştıktan sonra fark edecek ve ayrılamayacak. Ama yine de inanmayı öyle isterdim ki böyle erkeklerin evlendikten sonra ömür boyu bir daha sadakatsizlik yapmayacağına.
Çevrem hep aldatan erkeklerle dolu, yıllarca evli olanlardan bile dinledim kendi hikayelerini. 11 yıllık evli bir kadın vardı çocuğu falan var. Bir gün pat diye boşandı. Ne oldu ne bitti diye dertleşirken böyle annemle kadın, eşinin onu aldattığını ve o kadına ev açıp yıllarca ikinci evi olarak orayla da ilgilendiğini söylemişti. Hem de tam 11 yıldır yani evlendikleri yıl başka biriyle de takılmaya başlamış onunla da çocuğu olmuş nüfusuna aldırmış falan tam 11 yıl gizlemiş. Kadının bunu öğrendiğindeki şoku tahmin edersiniz. Kendine kızıyordu aslında, sevgiden gözü bu kadar kör olduğu için. Böyle hikayelere şahit olunca insanda ister istemez evlilik fobisi oluyor. Her ne olursa olsun kafamda hep bir şüpheyle yaşayacağıma hiç evlenmesem en azından kafa rahat olur diyorum. Kaldı ki sadece aldatma mevzusu da değil, ikinci bir insana bugün tahammül ediyorsunuz karşılıklı özverili davranıyorsunuz ama bundan 10 yıl hatta 20-30 yıl sonra da aynen devam edecek mi? İstisnalar kaideyi bozmaz ama güzelmiş gibi görünen her hayatın ardında tahammül edilemez sıkıntılar oluyor. Sanırım ben var olan tek hayat şansımı başkası için kendimi harap ederek harcamak istemiyorum.