Benden sıkılmıştı hele son 1 ayda çok hissediyordum bu durumu. Zor zamanlar geçiriyordu ve ona her şeyimle yanında olmaya çalıştım gerçekten kendimden daha çok onun mutluluğunu onun hislerini önemsiyorum. İlkti benim için çok özeldi. Ona hep heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatırdım içimi ona dökerdim. Ama içimde bir yan ona hiç güvenmezdi. Arkadaşlarım çok dedi o iyi biri değil dedi. İnanmadım, inanmak istemedim. Bir sabah mesaj attı ben artık ara vermek istiyorum Her şeyi kafama takıyorum, artık kimseyi kafama takmak istemiyorum temalı bir mesajı tam hatırlayamıyorum. Çok şaşırmadım birkaç gün önceden tahmin etmiştim beni terkedeceğini. Şimdi 6 ay oldu o gideli ilişkimiz 7 ay sürmüştü ben toparlamaya çalışıyorum o gitti çok kilo aldım sonra vermeye başladım hala veriyorum. Değiştim mi zihnen evet. Ben onun gidişini üstümden etkisini atamadığım zamanlarda o gitmiş başkasını bulmuş, aşka inancım ve hevesim daha az bu aralar. Kimseyi kendinizden daha çok sevip de önemsemeyin. Geçen ay doğum günümü kutladı bi an dedim yeniden olur mu diye. Olmadı. Yazmadı. Yazmasın artık gelmesin şimdi zihnimde parçaları birleştiriyor benden sıkılmış. Beni sevmemiş sevseydi en azından bir arardı, hiç telefonda konuşmadık bile beni önemsemediği anları hatırladım. Üzülsem arayıp sormaz etmez şimdi diyorum ki toksik bir ilişkiymiş kendimi yıpratmışım sadece. Olmuş ile ölmüşe çare yok. Hayat bu devam ediyor, geride yalnızca sen kalıyorsun.