Durup dururken aklıma geldi. İzleyeli epey oldu ama daha fazla unutmadan aklımda kalanlarla bir şeyler yazmak istiyorum.
Film sıradışı bir aile komedisi.
Tuğçe Altuğ ve
Bartu Küçükçağlayan'ın oyunculuğuna bayılmıştım. Kenan karakteri acayip renk katmış filme.
Final sahnesinde baya ters köşe oluyorsunuz, şey gibi kalıyorsunuz yani. Çok hoşuma gitmişti bu durum iyi güldüm sonuna sjdjrj
Onun dışında baya absürt sahneler
(bkz: tavukların patlama sahnesi) ve düşündürücü diyaloglar
(bkz: imamlı sahneler) da vardı.
Güzel, absürt ve sıradışı bir Türk filmi olmuş çok şükür.
Bazen bizden de iyi işler çıkıyor yani.
Ayrıca Nazan sana katılıyorum.
(bkz: Gidelim buralardan)
Edit: En sevdiğim sahneyi yazmayı unutmuşum. Kardeşlerle baş başa kalınan anlar çok değerli gerçekten. Bunu filmde defalarca hissediyorsunuz. Özellikle Suzan'ın köydeki aile evinin önündeki bahçede dans ettiği sıra diğer kardeşlerinin de ona eşlik ettiği sahnede çocuklar gibi şen oluyorsunuz. Müthiş bir sahneydi.