en yakın arkadaşa aşık olmak

Nasıl, ne zaman ve neden düştüm bilmiyorum ama bir süredir bu bataklığın içerisindeyim . ~6 yıllık iyi bir arkadaşlığı çöp etmek üzereyim. Kendime itiraf kısmı biraz zor oldu. Ufak ufak hoşlanma belirtileri 10 aydır öncesinde başladı sanırım. Geriye dönüp bakmak beni bu düşünceye itiyor. Bu yılın ilk ayı yavaş yavaş olgunlaşmaya başladığı evrelerdi. Mart-nisan gibi inkar etme ve kabullenememe içerisindeydim. Bu zamana kadar birçok kişi bizim birlikte olduğumuzu düşünürken şiddetle karşı çıkıp her defasında sadece arkadaşız dedim. Hiç arkadaş harici bakmamıştım da, zaten bu yüzden hazmetmek kolay olmadı. En son mayıs sonu, haziran başı gibi kabullenebildim. Şimdi de bu arkadaşlığı mahvediyor olmanın verdiği sıkıntıyla boğuşuyorum. Başkası olsa hislerimi itiraf etmekten çekinmezdim ama arkadaşımı kaybedecek olma düşüncesi fazlaca sarsıcı geliyor, vedalaşmak kolay değil, kopamıyorum. Bu, benim, arkadaşlarıma fazla değer vermemden de kaynaklanıyor. Günün birinde gidip konuşacağım ve biz arkadaşız cevabımı alacağım. O gün ne zaman olur orası da apayrı bir bilinmezlik. Belki hiçbir zaman. Bir insanın kendini sokabileceği en berbat durumlardan biri. Karşı taraf için de çok zor. Gönül işleri hep böyle sanırım. Sonra diyorlar ki neden sevgilin yok, ula nasıl olsun? Gidip olmayacak kişiye duygu beslersem tabi olmaz. Neyse neyse bugünleri de aşacağız.