amir khan'ın
3 idiots'tan sonraki en iyi filmi. zaten bu adamın en saçma filminde bile bir toplumsal sorun bulabilirsiniz. asla boş değil filmleri.
gelelim pk'ya. absürt komediydi ve çok eğlenceliydi. ülkenin şartları izin vermediği için aslında tanrının yokluğunu savunacakken deizm etrafında dönülmüş denilmiş ama sanmıyorum, amir khan bundan çekinecek bir adam değil bence, belki müslüman imajıyla oluşan hayranları açısından bir sıkıntı olabilirdi ama dediğim gibi bundan çekineceğini sanmıyorum.
filmin üç ana fikri vardı bence. birincisi, bugün birisi tanrısını korurken arkadaşımı kaybettim, geriye ayakkabısı kaldı. tanrınızı korumaktan vazgeçin, yoksa geriye insanlar değil ayakkabılar kalacak. ikincisi de bu fikirden yola çıkarak tanrı'nın korunmaya ihtiyacı yoktur zaten, sizin iki tanrınız var biri sizi yarattı, diğerini siz. size yaratana inanın, kendi yarattığınıza inanmayın ve tanrı sizi yaratırken müslüman ya da hindu diye yaratmadı, bu ayrımı siz çıkardınız cümleleriydi.
bu filmde müslümanlık, deizm ya da ateizm savunulmuyor. bu filmde sorgulamaktan, araştırmaktan çekinmeyin, sizi korkuyla bastırmalarına izin vermeyin deniyor.