bugün, eskilerden
şu paylaşımıyla karşıma çıkan eski bir diyanet görevlisi olduğunu öğrenebildiğim kişi.
---
spoiler ---
Diyelim ki
biz öldük, siz kaldınız.
Diyelim ki kurudu ormanlar,
nehirler, yuvalarında kuşlar.
Diyelim ki ateş olup küller üfürdünüz memlekete.
Baktınız, kalmamış yakacak tek bir ağaç, sönmeyen ocak, akacak tek damla gözyaşı.
Sonra?
Geçip ortasına ölümün
düğününü mü kuracaksınız?
Diyelim ki kurdunuz,
külden ağaçlar, uçmayan kuşlar, ağıtlar, bu ziftli yaslar sarmışken toprağı mutlu mu olacaksınız?
Bize nasip bunca kalp ağrısından size tatlı huzurlar kalır mı dersiniz?
Yazık!
Davaya, ibadet diye diye
toprağına ihanet edensiniz.
Lakin unutmaz toprak, göreceksiniz.
Yakan, yıkan, bozan,
ölüm saçan ellerinizden ayırmayın gözünüzü.
Onlar boğacak sizi.
Yavaş ve acı içinde kesilecek nefesiniz, henüz gelmeden eceliniz.
---
spoiler ---