bayram harçlığı

beni çocukken bir miktar üzen durumdur. çocukken köye gittiğimizde tüm kuzenlerime para dağıtılırken beni ve abimi hep es geçerlerdi. sebebi de biz istanbul’dan gelmişiz, babamızın durumu iyiymiş. peh! bre amcalar, bre dayılar ben de çocuğum, vereceğiniz bir iki lira bile mutlu ederdi beni. hadi vermiyorsunuz bari gözümüzün önünde diğer çocuklara para vermeyin. benim içimde hala acıdır bu durum ve kendimce de ders çıkardım bu durumdan. çocuk çocuktur mutlu olmaya, eşit hissetmeye hepsinin ihtiyacı var.