bir ortaçağ iskandinavyası baladıdır bu. imkansızlığı denemeyerek hayal kırıklığına uğratmış bir şövalyenin, yaşattığı bir aşk acısını anlatır.
bir dişi dağ trolü, herr mannelig adında yakışıklı bir şövalyeye aşık olur ve onunla evlenmek ister. evlenirse eğer tekrar insan olabilecektir.
bir gün aşkını ilan eder ve evlenme teklif eder. der ki ona; “herr mannelig, herr mannelig benimle evlenmez misin? memnuniyetle sana vereceklerim karşılığında? evet veya hayır diye cevap verebilirsin, evlenip evlenmeyeceğine.” sonra başlar anlatmaya ona vereceği hediyeleri. on iki değirmeni, savaş meydanında şanı daha da artsın diye vereceği altın yüzükten kılıcı, beyaz ipekten gömleği, yorulmak nedir bilmez atları.
herr mannelig dinler kızı ve şöyle der; “hediyelerini memnuniyetle kabul ederdim eğer hristiyan bir kadın olsaydın. ama biliyorum ki sen kötü bir trolsün, sen en kötü ruhun çocuğusun.” bu cevap üzerine koşar trol mağarasına, günlerce, aylarca ağlar kalbindeki acıyla. öyle bir ağlar ki hatta bütün dağlar sarsılır, kuşlar gelir yanına onunla beraber ağlarlar. ama kimse dindiremez gözyaşlarını.
o.ç. mannelig.