(#4072003)
bu sabah ilk iş günüm ve sözlüğe bir bakayim dedim. ve bu entirimi hatırlatmış bir arkadaş. o dönem yaşadıklarım sabah sabah gözlerimin önünden geçti. yeni evimde, yeni şehirde, yeni işimin ilk gününde. entirinin üzerinden 5 6 ay kadar geçmiş ama inanın yıl geçmiş gibi. şu an bir üzüntüm, endişem yok. ufak çaplı yeniliğin getirdiği bir tedirginlik var. bazen hayat tam bitti dediğimiz yerde başlıyormuş cidden. kendinize ve neye inanıyorsanız ona güvenin. evrene, tanrıya, karmaya.. ama en çok kendinize inanın ve güvenin. ne olduğu belirsiz insanlar için aynada gördüğünüze bunu yapmayın. dibe batsaniz da en güzel gününüz olsa da bilin ki hep bir değişim ve dönüşüm var. ve olacak da.
bana bu entiriyi hatırlatan sevgili
perceivenin de yazdığı bana güç vermişti. o dönem yazmasi da elbet tesadüf degildi. buraya bırakayım:
"geleceğime bu kadar felaket bir şekilde bakmama rağmen gerçekten iyi toparlamışım, şükürler olsun Allah'ın gücüne gitmemiş de bir tane çarpmamış. velhasıl, iş ya da eş bu yaşlarda her neyiniz yok diye üzülüyorsanız bilin ki olacak zamanı geldiğinde. her şey tam vaktinde tekemmül ediyor bu hayatta, şüpheniz olmasın."
yolun başındaymışım meğer. 25ime iki ay kala bu sefer mutlu bir şekilde gözüm dolarak yazıyorum. tesekkur ederim buraya kadar okuduysanız.