Köşe bucak benden kaçıyor. :/
Eskiden görünce yanıma gelirdi konuşurduk şakalaşırdık her türlü muhabbeti ederdik. Çocukluktan beri tanırız birbirimizi. Evlenmiş bu hiç bahsetmedi bana haberim de olmadı, çocuğu olduktan sonra öğrendim ben evlendiğini. Neden haber vermedin dedim, babana davetiye bırakmıştım gözüm de seni aradı ama yoktun dedi. Sağlık olsun dedim gülümsedim. Evli olmasına rağmen muhabbeti kesmedik görünce konuştuk selamlaştık.
En son geçen sene pandeminin ilk zamanlarında evden çıkıp işe giderken karşılaştım, aniden arabasıyla önümde durdu şaşırdım bir anda.
+ Çok zordayım, dedi.
- Hayrola
+ Oğlan çok hasta acil hastaneye götürmem lazım üstümde hiç para yok Allah'tan karşıma sen çıktın var mı sende?
- Üstümde yok ama hesapta ne var bilmiyorum olanı çekeyim vereyim, dedim. Bastık gittik ATM'ye. Hesapta 80 lira var çektim 60'ını verdim, bastı gitti teşekkür ederek.
Aradan 2 hafta kadar geçti. Bir gün babamla yemek hazırlıyoruz.
- X'i hiç görüyor musun?
+ Yok baba, hayırdır?
- Sen de numarası falan var mı?
+ Yok yav ne arar, noldu da?
- Oğlum bu şerefsiz benden 5-6 ay önce alel acele bir şeyler söyleyip, yok oğlum hasta hastaneye gidicem deyip bi 200 lira aldı. Gerçi yalan söylüyordu o belliydi de, her gün yolda karşılaştığım adam o günden beri yoluma çıkmaz oldu, ben de bir numarası vardı arıyorum o da devamlı kapalı.
+ E geçen gün yolda durdurup benden de para istedi aynı şeyi söyleyip.
- Sen de mi verdin yoksa?
+ Valla verdim.
- Vay orospu çocuğuna bak sen, ikimizi birden mi yemiş bu.
Neyse güç bela babamı sakinleştirip meseleyi halledeceğimi söyledim. Bir yerlerden numarasını buldum numara kapalı, kuzenlerine ulaştım durumu anlattım. "Bu tarz şerefsizlikleri var evine uğra akşamları bulursun" dediler. Ulan evli barklı adamın kapısına dayanmak da bize ters.
Ben hâlâ Pollyannacılık yapıp "unutmuştur belki" diye düşünüyorum. Abi dediğimiz adam yamuk yapmaz en nihayetinde. Kapısına kadar gittim onun olduğunu düşündüğüm ayakkabının içine kartvizit bıraktım dönüş yok, arabasının üstüne kartviziti bıraktım dönüş yok. Ulan belki kartvizit uçmuştur diye kartviziti bantladım yine dönüş yok.
Ya sabır. Geçen gün adamı sokağın başında gördüm, görünce adımlarımı hızlandırdım, ulan adam beni görünce resmen görmemezlikten gelip depara kalktı, gözden kayboldu. Tabi bu olay acaip zoruma gitti sanki canını istiyoruz, en azından kaçma, unuttum de, kartvizitleri görmedim çocuklar atmıştır de, param yok veremiycem de, onlara da inanıcam ama yok.
En son geçen salı günü, üzerinde "bana 1 haftaya kadar dönmezsen o parayı arabandan çıkarıcam" notuyla kartviziti yapıştırdım tekrar.
Velhasılı bir bey var, bi yakalarsam...