anlam yüklemeyin. yaşayın. her gün bir kere var. günün hakkını da verin kendi hakkınızı da alın. bir takvimi tekerrür etmek var bir kendini. kendimden örnek vereyim. 23'ümde yazdığım yazılara dönüp baktığımda 4 yıl geçmiş diyemiyorum. olsa olsa 2 geçmiş, 2 geçecek kadar büyümüşüm ya da yaşlanmışım. o 4 senede en fazla 2 sene edecek kadar eğlenmiş, gezmiş, öğrenmişim.
sıradan insan sayıları ya da gelenekleri sever ya da farkında olmadan onlarla beraber yaşar, karşıtı olduğunu söylerken bile. dönemin 2 tip tanrısı vardır. geleneksel olanlar, teknolojik olanlar şeklinde. geleneksel düşünce ve eylemler sürdürülebilir ya da ufak ufak güncellenip idame ettirilirken teknolojik olanlar işlerini sayılarla idare ettirmektedir. bize bu sayıları kim sevdirdi, neden sevdik diye sorun. nedir bu dönüm noktası belirleme istemi, acıları nasıl derecelendirmeyi öğrendik, hüznün neden kotası vardır vs vs .
biz kendimizi özel olduğumuza inandıran bir sıradanlaşma eylemine kapılmakta mıyız yoksa