prensip olarak eşcinselliğe karşı olmaktan ziyade; eşcinsel insanlardan sırf eşcinsel oldukları için nefret etmektir.
bu ikisi arasındaki ayrım çok önemli. tasvip etmemek ayrı şey, inkar ayrı şey. düne kadar bu sözlükte bile "eşcinseller idam edilsin" şeklinde başlık açanlar vardı. troll falan da değillerdi.
dolayısıyla bu tarz nefretlerin bu yüzyılda yeri yok. birinden sırf x takımlı olduğu için, x memleketli olduğu için, x ırkına dahil olduğu için nefret etmek hem sağlıklı değil, hem tutarlı değil.
şahsen heteroseksüel bir insanım. birinin çıkıp da benden sırf heteroseksüel olduğum için nefret etmesini istemem. zira bu nefreti umursamama kartıyla püskürtemezsiniz. toplum çoğu zaman zorbadır;
link
siz topluma, onlara aykırı kaçan bir konumdaysanız, hayat standardınızdan ruhsal durumunuza birçok şeyin ağzına el birliğiyle sıçarlar.
o yüzden her daim empati yapmamız lazım. ancak bu şekilde herkes için daha yaşanılır bir dünya var olur.
soru şu: farz-ı mahal bundan yıllar sonra oğlunuz/kızınız karşınıza dikildi, 16 yaşında bir ergen... anne/baba ben eşcinselim dedi, tepkiniz ne olur?
bunu düşünmeniz lazım. öyle ampır ampır konuşmakla ya da terör mensuplarına karşıyım kılıfıyla masum farklılıkları oldu bittiye getirip yermekle olmuyor o iş. yok kardeşim öyle bir dünya.
üstteki soruyu sorduğum çoğu arkadaşım afallıyor. hiç düşünmemişler çünkü o ihtimali. derken zaman kazanmak için aynı soruyu bana yöneltiyorlar, açıklıyorum;
üzülürüm... hem de inanılmaz üzülürüm. -burada zannediyorlar ki oğlum/kızım eşcinselmiş diye üzülüyorum.- akabinde ekliyorum, bunca zaman bana açılamadığı için. kim bilir ben yokken alenen ya da dolaylı yoldan maruz kaldığı tüm zorba sözler için, gelecekte uğrayacağı baskılar için. üzülürüm... onun yanında olamadığım ve onun bu dünyadaki yaşamını asla "normal" bir hayata çeviremeyeceğim için. son olarak her koşulda evladımı bağrıma basacağımı söyleyip konuyu kapatıyorum.
başka ne yapılabilir? toplumun sikik aklının hükmü ya da çürük keyfi için onlarla hemfikir olup evladımdan mı vazgeçeceğim? daha doğrusu geçeceğiz? aynı durum sen, ben, o... hepimiz için geçerli.
burada konu lgbti, savunucuları, yapılan eylemler, bu olaya karşı ya da destek olarak bu olgudan nemalanan insanlar/kesimler değil. dümdüz homofobiden ve bu nefretin -hemen hemen her nefret gibi- ne kadar fuzuli olduğundan söz ediyorum.
not: böyle bir dünyaya heteroseksüel olsa bile bir çocuk getirmek istemiyorum düşündükçe. çok bağnazlık var. bu insanlar böyle bir konuda bile bu kadar saygısızken, diğer konularda ne kadar saygılı olabilirler?