Geceleyin otobüste ne yana gittiğini şaşırır insan
Ne zaman geceleyin düşsem yollara
Ne zaman camdan baksam karanlık
Yüreğim sıkışır, aklım karışır
Senden uzağa mı sana doğru mu gidiyorum bilemem
Bir telaş alır beni, korkarım
Yaklaşmaya çalıştıkça mesafeler uzar diye
Karanlıklar düşlerimi bozar diye korkarım, söyleyemem
Bir ışık görünür çok uzaklardan
Dağ başında birinin pencerisi mi
Sevinçten uykuları kaçmış biri mi?
Neden yanar o ışık?
Güneşi mi bekler?
Kuşkular kemirir yüreğimi
Tek bekleyen ben değilsem ölmek isterim, ölemem