ne kadar acı bir olay. ben bu olayı hatırlamıyorum. hatırlayamam da dört yaşında olmalıyım o zaman. ama şunu hatırlıyorum. çocukluğumdan beridir candan erçetin'in yalan şarkısından nefret eder, hatta korkarım, zihnimde bomboş bir arazide karanlık bir otobüsü anımsatır bana. demek ki görmüş olmalıyım haberi ama bilinçaltına atmışım.
o zamanki haberi youtube'da izledim. cesetleri otobüsten çıkarırken çekmişler, üstelik bir de bunu tv'de yayınlamışlar. ağzım açık bir dehşetle izledim cesetleri çıkarırlarken. korkunç. hiçbir insan evladı böyle bir ölümü hak etmez. resmen krematoryuma dönmüş otobüs. kollar, bacaklar kopmuş, kömür olmuşlar ya kömür!
ama asıl korkunç olay, kazadan sonra olmuş. kimse ceza almadığı gibi mercedes firması suçlanmamak için ortaya her türlü boktan laf atmış, onu bunu suçlamış, yandaş medya sırf cepleri para görecek diye, "yabancıları suçlamayın, adamlar ülkemize yatırım yapmazlar sonra bak," diye ortalığa dökülmüş, ısrarla suçluları belirten raporu yazan odtülü hoca ve ekibine türlü türlü baskılar yapılmış, sonuç olarak yıllar yıllar sonra ailelere 30'ar bin lira tazminat ödenmiş.
neredeyse otuzdan fazlası öğrenci olan yolcular korkunç bir şekilde, çığlık çığlığa yanarak ölmüş, cesetleri bile zor tanınmış, eminim kimisinin parçaları bile kendilerine ait değildir gömülürken, fakat doğru düzgün kimse ceza almadığı gibi olay resmen örtbas edilmiş. sırf ülkeye döviz girsin diye.
yirmi yıldan fazla zaman geçmiş aradan ama biz hala yerimizde sayıyoruz. bu ülke hala aynı. öyle utanç verici ve kahredici ki, çıkartılan cesetleri gördükleri zaman da mı içleri acımadı, vicdanları sızlamadı?
hepsine allah rahmet eylesin. bu bir kaza değil cinayet.