4. sınıftayim annem ve kardeşlerim memlekete gitmiş. abim ben ve babam kaliyoruz evde. tabi o zaman garibanlik var cekyatlarda yatıyoruz. herneyse gece bi kalktim balkon kapısı açık. lambayi açıp kapıyı kapayacaktim. tak önüme iki tane hizlambot gibi adam. ellerinde kurban picagi var . konuşma aynen şöyle
-siz kimsiniz
+sakın babana söyleme
-tamam abi
hemen kaçiyor bunlar abimi kaldiriyorum oda 6. sınıfa gidiyor aq dedi hemen babama söyle babami kaldiriyorum diyo ki rüya görmüşsundur yat uyu ahahahaha ulab ya gözümün önünden gitmiyor o an. sonra zar zor uyandirdim reyisi. koştu lavuklarin biri merdivenden iniyo diğeri de babami görünce balkondan atladi biri topallayarak diğeri koşarak kaçtı. tabi babam ana avrat sövmüstü o gun hiç unutmam. tabi sonra ben psikoloji olarak dibe battim saçlar döküldü felan. hala karanliktan korkarim. küçükken güzel bi travma geçirmiştim yani. allahtan insafli hırsızlarmis picaklamadilar beni