"iyi ya. madem ki hepimiz günün birinde çekip gideceğiz, o hâlde bunca matem bunca kahır n’için? sizinkisi matem değil zaten, korku. korku! hayat demek, ölümü beklemek demektir. az çok hepimiz denizi, yıldızları, ağaçları, işte falanları filanları göreceğiz. birçok şeyin tadına bakacağız sonra da ister istemez ‘gidiyorum, elveda’ şarkısını söyleyeceğiz. öyle ise gidenin de kalanın da gönlü hoş olsun."