Olayın kahramanı yine ablam asjdhs
Ortaokul zamanlariydi sanırım. Küçük kardeşim korktu diye onunla yatıyordum uyuyayana kadar. Bu çiğlik atarak uyandı. Benle yat diye yalvardı. Neyse duvar tarafa ben yattım sırt üstü yatıyorum. Ayak ucumuzda yatağın kenarında çenesinden aşağısı tüm hatlarıyla belli olan bir gölge mi desem ne desem artık bilemiyorum duruyor. Tabi çocukluk aklıyla duvara dönüp yattım korkudan.
Sabah oldu uyandık bizimki itiraf ediyor gece sırt üstü yatarken birisi beline vurmuş korkmuş. Diyor ki 'sen uyudun ama ben 1, 2 saat onun sızısına uyuyamadım'. Meğer o sira birşeyler görüyormuş devamlı.
Bir keresinde de halamın evinde uyurken (yine ablamla) sifonyerin üzerinde otururken degisik birşeyler görmüştüm. Sabah yine itiraf etti benimki. Ya buna ne zaman uğrasalar beni de eş geçemediler. Puh.
Psikolojik de olabilir. Bilemiyorum altan bilemiyorum.
O sıralar çocukluk aklıyla bir daha ablamla yatmadım. 7 yıl önce de aylarca kıyafet olmayan odamda ne zaman yatağıma yatsam sistematik sekilde kıyafetin yere düşme sesi geliyordu. Kabuslar görüyordum uyuyamiyordum. Sonra bir şekilde atlattım. Meğer yine aynı şekilde bunu ruyasinda felan rahatsız ediyorlarmış. Bundan gidince bendende gittiler sanırım sksns Bir süredir yoklar asjsj - enoldusimdi 04.06.2021 22:34:25 |#4181652