hayattan, yaşananlardan, insanlardan, konuşmaktan, dert etmekten, sorumluluktan, hatta bilmediğin geleceği düşünmekten yorulmak... dünya çok berbat bir yer. sevinsen bir şeye sevinemezsin üzülsen bir şeye üzülemezsin o kadar garip bir yer ki ver ateşe yansın, su tutan itfaiyenin hortumunu sikeyim. neyzen tevfik çok haklıymış yazdığı o şiirde...
hatta ilk mısrasına -"ben bu dünyanın devr-i devranını,izzet-i nefsini sikeyim" kısmına- kitap bile yazılır bu konu için.
neyse ne işte bıktım... hayattan da, yaşadıklarımdan da, yaşayacaklarımdan da bıktım... insanların yapmacıklığından, gaddarlığından, kindarlığından, sahteliğinden de bıktım arkadaş...