bugün
yenile

    tek başına radyo yayını yapmak

    15
    +
    -entiri.verilen_downvote
    t: köreldiğim zamanlarda yaptığım eylem. . bana soracak olursam her şeyin zıttı ile kaim oluşu bu kadar geniş çaplı olmamalıydı. ona soracak olursam, eğer şanslıysam algısına perde inmemiştir, belki cevap alırım. iğrenç bir çürüyüşten yakınıyorum, alzheimer'dan. bizzat ben maruz kalmıyorum bu illete. ama keşke o değil de ben olsaydım tüm bunları yaşayan. okumadığım makale kalmadı. bu sayede yabancı dilim gelişti. her kaynaktan sürecin nasıl işleyeceğini öğrendim ama derman noktasında elle tutulur hiçbir şey yok. zaten doktorlar bile kar etmiyor artık. ben ne yapabilirim? verdiğin ilacın kıtır kıtır yenilecek bir şey olmadığını, yutulacak bir şey olduğunu ikna etmeye çalışmak yorucu değil, kahredici. abdest almak istediğini söylediğinde, peki tamam deyip ona banyoya kadar eşlik etmek; onunsa abdeste niyet edeceği yerde bir anda yanlış vaktin farz namazına niyet edip, kıbleyle alakasız bir yere doğru namaza durması çekilecek şey değil. uzanmış bir halde tavana bomboş gözlerle bakarken, elini tutan torununun elini bir cihaz sanmamalı, "çıkarın artık şunu." diyerek elimi çekiştirmemeli. ben onu sadece mecazen sırtımda taşımalıydım. bu ya hiç adil değil. ya da katlanamayacağım kadar fazla adil. başka şeyler de var dile getirmekten ikrah ettiğim. pis zahmetler. maddi/manevi bana yaptığı yatırımın karşılığını asla veremeyeceğim o güzel adamı nahoş şeylerle birlikte zikretmek istemiyorum. buna hakkım var. şimdilerde onun bedenine kişisel bilgilerini dövme yaptırma fikri duruyor masada. durum henüz o kadar kritik mi emin değilim. bir yandan da hacı adama dövme yaptırma fikri, ondan tepki alma adına hayli riskli bir hamle esasında. ne yapacağız hiç bilmiyorum. ben bu seçeneği bu masaya kendim koymadım. birileri, bir şeyler, onlar çaldılar bu seçeneği başıma. bir karar vermem gerekiyor. ben bu doğruların ardından çokça yürüdüm, koşanlardan daha fazla yol kat ettim. savunulacak insan kalmadı, elde kalan bir avuçla yetindim. şimdi onları da yitiriyorum. bazen bu şekilde devam edeceğine ölüme bile razı oluyorum. ne yazık ki ve iyi ki; hayat varsa ölüm de var. umarım bizim için en hayırlısı olur. ben bu seçeneği yok etmeden, bu masadan kalkmam. (bkz: masa da masaymış ha) . "kalbin acılar dolu kaçmak istercesine gönlün kanatlanıyor uçmak istercesine" - link
    ... diğer entiriler ...