evet yaşamak bu değil. her günümüz bir anma, bir ölüm.
iyi alıştırdılar bizi ölmeye değil mi? bugün birşey yok mu? bi iyi bakalım yıllar öncesine bakalım, katliamlarla insanların karınları deşilmedi mi? belki şafak vakti kırmışlardır bir kapıyı ve çocuklarının gözleri önünde öldürülmüştür bir baba.
tarihin tozlu raflarını çevirin vardır öldürülmüş biri, belki fabrikalarda grevde vurulmuştur bir işçi, sokak ortasında kocası tarafından öldürülmüştür bir anne ve daha niceleri.. sahi tarihten bir gün, bugün hiç mi namus temizlenmedi? ne kadar da namussuzuz değil mi?
cinsel tercihi yüzünden bizi elaleme rezil eden erkek kardeşimizi vuramadık mı? zındanlarda insanca muamele talep edenleri yakamadık mı? çocuk yaşta biri vurulmadı mı gaz fişeğiyle?
neden?
bizim takvimlerimizin arka sayfalarını yemek tarifleri, hadisler, islami olaylar oluşturmamalı öldürdüklerimiz, öldürdükleriniz, öldürdükleri, öldüklerimiz doldurmalı.
ne diyorduk, 'ne de çok öldük, yaşamak için.' kahretsin bak yine sigara yakasım geldi.