unutulmayan öğretmenler

açıkcası öğretmen bakımından hiç zengin olamadım. ilkokul da bir öğretmenimiz vardı, sınıf arkadaşımız okuyamadığı için bir kulağını tutar yanağına tokat aatardı. soruları bilemediği için avaz avaz bağırırdı ve bu sekizinci sınıfa kadar böyle sürdü. okuldaki birkaç öğretmenim hariç hepsi aynıydı. yedinci sınıfa geçene kadar yani ergenliğe girip bir şeyler oldum havasına girene kadar bu öğretmenler yüzünden içime kapanık, özgüveni düşük bir öğrenci oldum. bir çocuk parmak kaldırmaktan korkar mı ya?? ben korkardım. her şeyin farkındayım ama bazen hala bunları aşamadığım zamanlar oluyor. umarım böyle insanlar asla öğretmen olamazlar. hayatı içlerinde yaşayan, hassas öğrencilerde derin yaralar bırakıyorlar.