günümüz dünyasında aksini düşünmek bile imkansız hale gelmiş, getirilmiş.
yani tabii ki herkes estetik duygular uyandıran yapılardan, sanat eserlerinden hoşlanır ama insan; günün sonunda duyguları da estetik kaygıya kurban edecek bir canlıya dönüşmemeli. sevgi, şekillerle somutlaşan bir duyguya dönüşüyor. güzele daha çok değer veriyoruz. çirkinse pek önemli sayılmaz. güzelin bize biçtiği değer daha çok hoşumuza gidiyor, çirkinse çirkin işte değer verse ne olur?
sığ bedenlere kaldıramayacağı entelektüel birikim yüklemişiz gibi. çiğ kalıyor. ben bu insanları anlamaya çalışmıyorum artık. hatta size korkunç bir şey söyleyeyim bakış açılarımız bile aynılaşmış. fabrikasyon insanlardan creativite bekliyoruz biz de. yalnızca güzelliği kutsayan primitif insanlar birbirini bulup aradan çıksalar da önümüzü görsek yav. ben bu çağda yaşamak istemiyorum ya istemiyorum.