amok koşucusu,
olağanüstü bir gece,
bilinmeyen bir kadının mektubukitaplarını okudum. şu anda da
bir çöküşün öyküsü‘nü okuyorum.
gerçekten akıcı, bir oturuşta çerez niyetine bitirilebilir kitaplar, tek sorun hepsinin depresif temalı olması.
çok iyi bir yazar, ona asla şüphe yok ama okurken içim daralıyor.
“vay yine mi keder ama artık yeter” diye isyan ediyorum.
elimdeki kitabı bitirmeme 10-15 sayfa kaldı, sonra
satrançadlı kitabına başlayacağım ama o da böyleyse (ki asla şüphem yok böyledir çünkü tarzı bu anladığım kadarıyla) yapacak bir şey yok mecbur okuyacağım..