9-10 yaşlarındaydım bir mevlütten dönüyorduk anneannemle. Sultangazi- Arnavutköy minibüsündeydik çok kalabalıktı, arkamda biri vardı ben cama doğru yaklaştıkça daha da yaklaşıyordu tutunma demiri karnıma batıyordu fakat yapabilecek hiçbir şeyim yoktu, korkuyordum, söyleyemedim kimseye.
Eve geldikten sonra duşta karnımın morardığını gördüm sonra ağlama krizleri falan derken atlattım bir şekilde ama bu olayın yarası çok büyük.
O günden sonra elimden geldiğince dışarı çıkmamaya çalıştım, çıktığımda ise o psikolojinin yarattığı korku hissini size anlatamam. Uzun süre böyle devam etti fakat yavaş yavaş utanması gerekenin ben değil o şerefsizin olması gerektiğini anladım.
Götü yiyen varsa gelsin bana ya da bulunduğum ortamda olan birine yapsın yemin ederim dövmekle kalmam diri diri ateşe veririm.