çabalaması.
gerçekten kimse birbiri için çabalamıyor. sosyal medya yayılımı sayesinde seçenekler çoğaldı böylelikle insanlarda alternatif oluştu ve diğer seçenekleri değerlendirebileceğinden, biri için senelerce uğraşmak diye bir şey söz konusu bile değil artık.
ama bunun sevgiyle alakası da yok. biriyle birliktelik yaşamak istemen onu sevdiğin anlamına gelmez mi? artık gelmiyor çünkü bu, çağın gerektirdiğini yerine getirmek kadar anlamsız bir ritüel haline geldi. arayış içerisinde değilim, kendimi bildim bileli kimse için yoğun duygular beslemedim ama kimse benim için çabalamadı da. seçeneklerden biri oldum.
öyle çok büyük sayılmam fakat orta okul zamanlarımı hatırlıyorum da o zamanlar bir çocuk iki sene boyunca uğraşıp fikrimi değiştirmeye çalışmıştı. şimdi düşününce buz gibi bir farkındalık hissi geliyor. biz birçok şeyi yitirdik. sabrı, emeği, sebatı. bu dişliler insani yönümüzü törpüleyip, birbirini tüketmeye odaklı makineler haline getirdi bizi.
yani ben bu yüzyılda birinin benim beklentimi karşılamak isteyeceğini hiç sanmıyorum. bir sürü seçenek var nasıl olsa.