İnsan denen varlık aslında kendinin zıttıdır. Yokluktur insan. Durmaksızın açtır insan olumlu olumsuz açtır hep. Bilgiye, şefkate, güce, öldürmeye, yemeye, sevmeye, yenmeye... Bu yüzden yokluktur insan, yokluktan geldi yokluğa gidecek insan. Doyamadan doyacak toprağa.