Dünyanın en mesafeli kalmakta üstüne olmayan insanıydım. Hatta mesafeyi ciddiyeti önemserim ve özellikle korurum. Yani korurdum.
İşin ilk ayı direndim ve başardım. Fakat.... Gün içinde o kadar uzun süre işteyim ki samimiyet kurmazsanız çıldırırsınız. 2 erkek iş arkadaşımla tanışana kadar katı biriydim.
Hepimizin ciddi ilişkisi olduğu için birbirimize şeffafız. Ve aksi bir ilişki türü düşünülemez. Birbirimize "oooo jilet gibisin/kavun bu ne güzellik" diye iltifat ettiğimizde de "olm senin burnun mu yamuk ya" dediğimizde de samimiyiz. Bu da çok büyük etken.
Biri alkolik biri iddia bağımlısı. Sjsnjznsshshs İkisinin kız arkadaşı da benimle yaşıt. Sürekli ilişkilerden, paradan, sosyal yaşantıdan ya da dinden sohbet ediyoruz. En büyük hayalimiz yasaklar olmadığı zaman işten çıkıp bira içmeye gitmek. Ve konu iş olmadıkça muhakkak çok gülüyoruz.
Hemcinsim başka bir iş arkadaşım da var misal, fakat onunla frekans uymadığı gibi içten pazarlıklı olduğu için temel mesafeyi korumaya dikkat ediyorum.
Ama bu iki arkadaşımla mesafeli kalamıyorum. Bir yerde boku çıkar diye de ilk günden beri çok korkuyorum.
Onlarsız da olmazdı bildiğim budur.
Meğer benim hiç erkek dostum olmamış, bunun tadını çıkarıyorum