Hayatımda beni en çok yoran kişi.
Hep onunla konuşup barıştıktan sonra her şeyin düzeleceğine inanırdım; konuştuk, barıştık ama hiçbir şey düzelmedi. Sonra onu asla affedemeyeceğimi farkettim ve hayatıma aslında onu almak istemediğimi, ona ihtiyacım olmadığını... Bilmiyorum belki de güzel bir şeydir, şu an kimseye ihtiyacım olmadığını hissediyorum mesela, o eski duygusal boşluktan eser yok. Sanırım bu farkındalık bana güç verdi.