bir insan düşünün. ne arkadaş gibi yaklaşabiliyorsunuz ne de başka bir türlü. bir insan düşünün ki kaybetmekten korkuyorsunuz ve onu bir başlığa koyamıyorsunuz. her konuşmanız belirsizlik,fazlasıyla mental anlamda yorgunluk. düşünün ki olurunuz yokken kopamıyorsunuz ondan. kopmak istiyorsunuz ama varlığı mutlu ediyor. konuşmanız allak bullak ediyor. her şeye bir çözüm üretebilirken bu konuda hiçbir fikrinizin olmadığını düşünün. sizi hiçbir şey ağlatamamışken duvarı seyrederken ağlamaya başladığınızı düşünün. ben artık düşünemiyorum bu konuda nedensiz yere gözlerim doluyor ve bu durum geçmiyor.