Orta son sınıftayım, rehber/sınıf hocamızın beni sevmediğini biliyordum, çünkü kadının bir gözde bir de eldivenle sevdiği öğrencileri vardı. Ben aralarda olan öğrencilerindendim. Biz o dönem öğlen girişliydik ve bazen rehberlik yapabilmek için bizi bir saat önce okulda olmamızı ister, sorun var mı yok mu diye konuşurdu. Yine rehberlik yapacağını sandığım bir toplantıda arkadaşlarımın hepsi bana iyi davranıyor, gülüşüyorlar - çocukken akran zorbalığına çok uğramışlığım vardır - ben diyorum içlerinden yine dalga geçiyorlar falan, neyse hoca hepimizi toplantı odasında topladı, bana dedi sen git şu ıvır zıvırı hallet yarım saat sonra gel, ben gittim, içimden söyleniyorum ergen ergen sonra tıkladım kapıyı girdim içeri tüm sınıf süslenmiş, annem ve kardeşlerim sınıfta ortada doğum günü pastam heyecandan kalbim çıkacaktı. Çok mutlu olmuştum, gözlerim dolmuştu. Sevgisini hissetmediğim insanların böyle bir işe kalkışacağını hiç düşünmemiştim. Minik kalbimin sıcaklığını hâlâ yazarken hissediyorum.