Sevgili günlük,
Bugün fark ettim ki kaybediyorum. Kendimi, ailemi, arkadaşlarımı, geleceğimi... Her gün biraz daha gidiyorum ailem dediğim insanlardan. Her gün biraz daha fark ediyor ve üzülüyorum beni ben olduğum icin seven ailemin menfaat uğruna meğer seviyormuş gibi yaptığını. Ama sımsıkı sarılmak istediğim biri var bunları biraz olsun atlatmamı sağlayan. Çokça hasret ve özlem birikiyor içimde... Her onun sesini duyduğumda sakinleşiyorum. Bu günlerde çıkıp gelsin istiyorum ya da ben gideyim yanına. Sesine sarılıyorum her gün, her dakika. Bu hasret ne zaman biter bilmiyorum ama bitsin istiyorum artık. Çıkıp gelsin şu kapidan ve koşup sarılayım "nerede kaldın?" diyeyim ve içimde biriken ağlamalar ıslatsın omzunu.
İyi geceler yanımda olduğun için her dakika şükür sebebim olan, iyi geceler günlük, iyi geceler dünya ve iyi geceler kafamın içinde susturamadığım sesler, iyi geceler...