benim yine uykumdan odun vermedigim bir gun, evde hafriyat var. insaat isini de bizimkiler yapiyor, peder beyin evin pencerelerini filan yeniliyor bizim ustalarla. bir suru maloz cikti, baska biri yapsa isciler yapsin dersin. ama ustalar da bizim olunca calismam gerekiyor. isin de yabancisi degilim aslinda, insaata cok gitmisligim var ki yapacagim is amelelik. velhasil annem birkac kez kaldirmaya calisti baban sinirli kalk yardim et diye. en son gozumu epey korkutmus olacak ki uyandim. asagi inecekken peder gordu "sktir git elimden kaza cikacak" diye soyleniyor. benim de pis bir huyum var. birisi sinirlenince o kadar sakin kalip umursamaz davraniyorum ki karsi taraf cileden cikiyor. neyse, indim asagidan malozlari topluyorum kurekle cuvala. uyku sersemiyle iyi yapamiyorum, peder de yorulmus balkonda cay iciyor. hem benim deminki rahatligim hem yorgunluk kizdirmis "adam gibi topla lan" diye yukaridan veryansin ediyor. biz de delikanliyiz! ya, erkegiz! ya laf demeye gelmiyor. dondum yukari "bu isin adamligi mi olur yapiyoz iste" dedim. ulan bunu der demez onca yil bir fiske vurmamis en yakindaki sandalyeyi alip spin attira attira vurdu beni. ulan sen bu nesnenin denge merkezini, ne hizla atman gerektigini, savrulma acisini filan saniyede nasil buldun? zemini sayma iki kat var. bana en yakin mesafeden 6 metre uzakliktasin. nasil? ardindan komurlukteki bisiklete binip bir kacisim var bisikleti alip, aksama kadar donmedim. gururum incinmisti. bi parka gittim, aksam ezanina kadar bekledim eve gittim. o sirada cok merak etmisler 50 kere aradilar ama kapattim telefonu. eve gelince bir de babam telefonu kapinin sert kismina vura vura ikiye bolmustu. eskiler bilir, telefonlar 3 4 santim olurdu, 3. kattan at bir sey olmazdi. adam 1.65 boyunda ama hulk oldu bi an. kimisi terlik firlatmada master, benimki sandalye. allah'tan plastikti.