sadece sinir olduğum için bi çalışma arkadaşıma nöbet değişikliği konusunda yardımcı olmadım. onun yerine gündüze gitmemi istedi dersim var malesef dedim. aslında gidebilir miydim, evet. ama kendisi iki yüzlü olduğu için herhangi bir iyiliği haketmediğini düşünüyorum. geçenlerde, benim de olduğum ve konuşmaları duyduğum ortamda şey dedi ‘hani bu beşinci kata gidince biz rahatlayacaktık’. ne oldu rahatlayamadın heralde, benden yardım istiyorsun diyecektim, yine de seviyemi korudum. insan kullanmak ne kolay geliyor, işine gelince iyi gelmeyince kötü. yok öyle.