üretimi durdurulan efsane yiyecekler

Bir de üretimi devam edip efsaneliği kaybolan yiyecekler var. Mesela çocukluğumda hayranı olduğum Ülker'in napoliten, metro ve albeninin tadı kesinlikle ve kesinlikle eskisi gibi değil. Mesela metroda eskiden daha çok karamel vardı adım gibi eminim şu anda o eskiden yerken aldığım keyfi almıyorum ısırınca harbi harbi o karamel uzardı. Tabi reklamlardaki kadar da değil abartmayayım. Napoliten desen evlere şenlik 2.hatta 3.kalite sıradan bir çikolatadan farkı yok. Eskiden napoliten ile kare çikolatanın tadı aroması aynı idi, şimdi bambaşka lezzet veriyorlar. Bir de çocukluğumda o napolitenler şimdiki gibi plastik-kağıt arası ne olduğu belli olmayan bir kağıda sarılı değildi, çikolata alüminyum kağıda sarılıp ondan sonra üstüne o meşhur kırmızı ambalaji sarılır o şekilde paketlenirdi. Aklıma geldi dedem o alüminyum kağıtları güzelce eliyle düzler sonra nizami bir şekilde katlayıp bana madalya yapardı bende saklardım o kağıtları. Meşhur emcükleyerek yediğimiz çokokrem tüp çikolata. Hayattaki en büyük zevklerimden birisiydi. Geçenlerde evde buzdolabında gördüm bir tane misafir evlatlarından kalmış. Emcükledim, ne o tadı alabildim ne o keyfi. Şimdi plastik tüpün içine doldurmuşlar çek babam çek gelir belki. Eskiden alüminyum tüpün içindeydi bitince katlayarak uca doğru getirir içinde zerre bırakmazdık işin zevki oradaymış plastikten yiyince anladım. Ulan zalımlar bari bunu ellemeseydiniz. Olsa da yesek dediklerim var bir de: Vişneli yumiyum Kendimi bildim bileli hep 250bin lira olan piknik bisküvi Mino ve sulugöz sakızları Son olarak da her yerde artık bulamadığım ama bulduğum zaman da paket paket doldurduğum patlayan şeker. Hâlâ ağzımı açar çatır çutur seslerini dinlerim :)