Yakın zamanda aile kurmayı planlıyorum. Bunca zamandır sevgilimden saklayabildiğimi sakladım, ailesinden ise her şeyi sakladım. Resmen kendimi feriha gibi hissediyorum. Sanki her şey ortaya çıkacak da ben rezil rüsva olacağım. Ailemi dahil etsem bi dert, etmesem ayrı bi dert. Çok güzel planlar yapabilecekken, tatlı tatlı heyecanlarım olacakken; ben ailemin yapabileceği olası yıkımları düşünüyorum. Mutlu olamıyorum. Üstteki entry çok doğru, çok çok doğru. Kendi ailen yüzünden aile bile kuramıyorsun. Sorsan çok saçma, ama yaşarken hiç saçma olmuyor
Edit: içine sıçtılar arkadaşlar. Rezil rüsva oldum. Aile kurma planlarım suya düşmedi hayatımdaki insan ve ailesi sayesinde ama beni kendi ailem rezil etti, etmeye de devam ediyor. Üstelik elimden bişey gelmiyor, bu durumdan nefret ediyorum.