Yazıp yazıp siliyorum. Konuşmaya başlayıp susuyorum. Önceleri çok çabalardım kendimi anlatmak için. Artık ne anladıkları mühim değil. Boş verdim. Önceden yorulurdum kendimi açıklarken artık yorulmuyorum ancak mutlu da değilim.
Nerede yanlış yaptım bilmiyorum. Her yaptığım yanlış geliyor. Sanki elimi attığım her şey kuruyormuş ve ben heves ettiğimle kalıyormuşum gibi hissediyorum. Bilmiyorum gerçekten bilmiyorum. Belki de güçsüzlüğümdendir. Biraz daha güçlü biri olabilseydim böyle olmazdı. Belki de burada olmamam gerekiyordur. Belki de çoktan kalmışımdır sınavdan ama sınav salonundan bir türlü ayrılamıyorumdur. Bilmiyorum hiçbir şey bilmiyorum.