Bir edebiyat öğretmeni kitabı elime almadan nefret ettirdi bana. Babamın kuzeni, 15 yaş büyüktü benden, küçükken hep aşağılardı beni o ünideyken hep gidip uzaktan kitaplarına bakardım Dönüşüm, Katre-i Matem ve Çalıkuşu bu üç kitap küçükken çok dikkatimi çekmişti fakat soramıyordum ona. -Bu arada herkesin içinde seviyormuş gibi davranıyordu arkada hakaret edip, aşağılıyordu. Ağzı çok bozuktu, zaten kuzeniyle evlenebilmek için okumuştu ya neyse.- Bir gün ev kalabalıkken bu Çalıkuşu'nun muhabbeti açıldı ve dedi ki " Yiaaaa ben kendimi Feride gibi hissediyorum" O gün hayatımda ilk defa bir kitaptan okumadan soğudum, çocuk aklı işte ama Hâlâ dokunamıyorum o kitaba öyle işte.
Bunları anlatmam gereksiz biliyorum ama ne yapayım Çalıkuşu deyince o kötü anılar geliyor aklıma.