Bu konu üzerine zaman zaman düşünüyorum. Ben ne istiyorum gerçekten? Kısa vadede elde edebileceğimiz veya kısa zevklerimiz olarak düşünmedim hiç. Gerçekten ne istiyorum şeklinde düşündüm hep. Biraz daha derin yani. Çalışıp ulaşamayabileceğim bir şey olmalı. Bütün emeğimi versem bile elde edemeyebileceğim bir şey. Bu sebepten dolayı istiyorum zaten yoksa çalışırım bir şekilde alırım/ulaşırım gibi geliyor. İsteyebilirim sadece şanslıysam eğer bir gün bu isteğim birileri tarafından bana hediye edilecek veya gelecek gibi hissediyorum. Peki unicorn sen ne istiyorsun?
Bir şeyler anlatarak başlamak istiyorum izninizle. Küçükken durumumuz kötüydü. Mutfak bile yoktu evimizde. Babam çok çalıştı ve o günleri atlattık tabii ki şansın yoksa çalışmak pek işe yaramıyor. Aklım erdiğinden beri hiç maddi sıkıntı çekmedim. İstediklerimi alabildim ve hala böyle bu durum. Fakat çocukluğumdan beri maddi değeri olan şeylere hiç aşırı istekler duymadım. Çok para isteğim hiç olmadı nedense ortalama hayat bana daha cazip geliyor. Ailem ile sohbet etmem öyle bir olayımız yok. Fakat benim hep iyiliğimi istediler çoğu zaman kısıtlandım ama ben ellerinden geldiğini yaptıklarını düşünüyorum. Ben de bu sohbet ihtiyacımı arkadaşlar edinerek kapattım. Çok iyi arkadaşlarım var. Yine şanslı olduğumu düşünüyorum en yakın arkadaşım ilkokul 1. Sınıf sıra arkadaşım hala öyle. İyi ilişkilere de aç değilim keza aile ortamına da. Bunlar da değil isteklerim. Akademik yönden çok ilerileri hiç düşlemedim. Lisans benim için yeterliydi. Babamın emeklerini devam ettiricektim, çalışacağım yer hazırdı ama yine de mühendislik seçtim ve mekatronik mezunuyum. Ünlü olmak, parmakla gösterilmek hiç işim olmaz. Çok gezmek dünyayı dolaşmak hayır. İnsanlığa hizmet, bilim, buluşlar, sanat bana göre değil hayır. Tanrının gönlüne girmek, ona hoş görünmek de olmadı isteğim. Gerçekten istediğim şey biraz basit ve gereksiz gelebilir fakat bir eş istiyorum(şu günlerde gereksiz diye düşünülüyor ve ayıplanıyor bu düşünce bence).
Küçük evimizde vakit geçireceğim, hayata beraber gülüp ağlayacağım, kusurlarını görmeyeceğim, sevgiliden önce dostum diyebileceğim, her şeyimi onunla paylaşabileceğim, onun yanındayken kendimin dışında birisine dönüşme ihtiyacı duymayacağım bir eş istiyorum. Hep düşünüyorum ve tek eksik bu gibi hissediyorum. Kimilerine göre eksik bile değil hatta fazlalık olabilir ama ben diğer yarımı istiyorum eğer mümkünse.