Fazlası yoran hal.
Anasınıfı mezuniyetine gittiğim amca çocuğunun duygusal müzikle sahneye çıkışını görüp ağlarım. Annesi bile ağlamazken hatta. Arkada sertab erener lal çalarsanız nasıl ağlamayalım?
Bir tanıdığım evlenir onlar ‘evet’ deyip birbirlerini öperken ben alkışlayarak ağlarım.
Düğün biter gelin damat giderken uğurlarken ağlarım.
Birinin işten ayrılırken onun için yapılmış videosunu görüp ağlarım.
Uzak akraba cenazesinden dönüşte ağlarım.
Bir de benim çocuğum mezun olsaydı, benim düğünüm olsaydı, benim işten ayrılışım olsaydı naparım bilmiyorum. Çocuğumun yanında hönkürerek ağlamak istemiyorum ama sanırım ilk tırnağını kestiğimde bile ağlayacağım.